Serinlik Şiiri - Betül Mete

“Bir ağacın gölgesinden daha serindi nefesin,
bir güneşin sıcaklığından daha narin.

Ağırlık hiç bu kadar hafif olmamıştı.!
Baharı anımsatan bir yumuşaklık vardı gövdende.
Geceye inat bir şeydi sendeki.

Hayaller uykuyu ele geçirmiş,
beynim dans ediyordu senli fikirlerle.

Demiri döver gibi terbiye ediyorum zamanı.
Eğil zaman, bükül zaman…
Ama nafile, bir gürültü kopuyor içimde.
Sanki seni söylüyor her hece

Yapraklar dökülürken toprağa ince ince
Bekliyordum seni o köşede .
Tohumlar ekilirken toprağa ilk günde
Bekliyordum seni o köşede
.
İnce bir beyaz perde.
Kar yağarkeen bahçeme
Orda bekliyordum köşede.