Bir öküzü vardı Besnili Mehmet Ali’nin.
Şerif’ti adı.
Gençti, dinamikti.
Yorulmaz, yılmazdı.
Mehmet Ali bilirdi Şerif’in çiftini.
Onu asla yolda bırakmayacağını.
Kimi koşsa yanına Şerif’in, mahcup etmezdi.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta