Şeriatin Sesini Şiiri - Zeki Günay

Bülbül oldum kırdım, karanlık kafesini,
Uçtum gökyüzüne, çektim dert nefesini.
Uçarken gördüm, adaletin tepesini,
Zindan susturamaz, şeriatin sesini.

Bir değil bin zindana, atsanlar nefsimi,
Zindan içinde unutmam Allah ismini.
Hiç kimse çizemez, aşık kulun cismini,
Zindan susturamaz, şeriatin sesini.

Her yerde konuşurum, dil benim söz benim,
Döndüremezsiniz, Allah'a ettim yemin.
Ben sözlerimden, sözlerimse benden emin,
Zindan susturamaz, şeriatin sesini.

İstersen dinle, istersen dinleme beni,
Sen tanıyamazsın, bense tanırım seni.
Bitti sanarsın, lakin herşey başlar yeni,
Zindan susturamaz, şeriatin sesini.

Kul Zeki der, şeriate bu canım feda,
Boğazımı sıksalarda, çıkmaz bu eda.
Benim boyun eyediğim, tek birdir hüda,
Zindan susturamaz, şeriatin sesini.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY