Çehrende bir burukluk var,
Sanki kayboluyorsun da seni bulanlar yabancılar oluyor.
Cemalindeki çizgileri ne acıların ne de kaybettiklerin;
Bensizlik doldurmuş.
Bizim kaybetme lüksümüz yoktu,
Oysa çehremizi şimdi mağlubiyetler kaplamış,
Unutulmaz yıllarımın haylaz mevsimi bahar,
sen hala aklımdasın,
ankaraya geldiğinde haber ver
ben çok uzaklardayım.
bağrıma taşını toprağını basarak ayrılmışım memleketimden,
Ben evimin bir köşesinde öylece düşünürken,
Ucube bir sabah yaşlanıyor,
Akşam olmak için.
Zamana ömrömü verip yaşlar aldım,
Ben de yaşlandım,
Aslına bakarsan yetmiş beş yılı senden ben aldım,
Bir hüzün kalır şimdi,
Ardında okuduğun yıllar içinde,
Bir coşku olur sonra,
Baktığın ufuklarda;
Hayat mezuniyeti değil bu,
Attığın sadece keplerdir.
Büyüme sen,
Dışımda kopmasın fırtınalar,
Yaklaşırsan düşerim
Böyle iyi,
Köşesinde durmak uçurumun,
Kendini çatlaklarına saklamış,
Dudaklarındaki korkak kuraklık,
Saklamışsın yıllardır dudaklarının arasına;
Devrik stilini nezaman devrim yaptılar,
Öyle güzelsin ki,
Tüm sosyalistliğini saklar.
Yetim sevişmelerin adı mı kalır?
Saklansa başka bir şehre,
Bu esmer erkek,
Sevişmediği bir şehirde yanlız kalır.
Yalan söylediğin sokaklar onarılsa da,
Tuzakların duruyor,
Artık unut beni,
Kafiyesinde birtutam dahi aşk kalmasın bu şiirin,
Hüzne boğulalım,
Çatı katındaki geçmişimize ait eşyalar da dahil,
Birazcık yanalım,
İkinci dereceden yanık sevdalarım olsun,
Ben geldim,
Bak gözlerimin içine içine,
Avurtlarım çökmüş gözlerimin altları da dahil.
Yaz beni bir yerlere,
Belki bir şantiye köşesine,
Soyadım da dahil ama.
Kapını çaldığında hasret,
Aç kollarını,
Saçlarını da aç,omuzlarına ser,
Ben günahlarımla sarılayım,
Hatalarımdan arda kalan,
Bana olan değersiz manalı bakışlarınla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!