Serencam Şiiri - İbrahim Sağır

Âlem-i, ervahta, huzurda idim
Fezlekem verildi hükmü kadere.
Hakkımızda böyle yazılmış ferman,
Yolumu döndürdü sulbü pedere.

Orada dolaştım elsiz,ayaksız,
Hem dahi dilsizdim,kolsuz,bacaksız,
Bir denize düştüm uçsuz,bucaksız,
Postumuz serildi rahm-i mâdere.

Kırk günüm geçince bir şekle girdim,
O koca denizde depreşip durdum,
Çilesiz,cefasız hep sefa sürdüm,
Vakit tamam oldu,geldim bu yere

Gözümü açınca şaşırdım kaldım,
Kendimi bir garip alemde buldum,
Kızdılar ağladım,sevdiler güldüm,
Alıştım çaresiz derde,kedere.

Şu olsun,bu olsun dedim olmadı,
Su taşsın,bu dolsun dedim dolmadı
Sermayeden çok da bir şey kalmadı,
Yollarım yöneldi artık kabire.