Şerefsiz Şeref Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Böyle bir yüzsüzlük görülmemiştir
Her yere sığıyor şerefsiz şeref!
Zeytin yağı gibi suyun üstüne
Çıkıyor, sıkıyor şerefsiz şeref!

Dilinde yalanlar yuvalar kurmuş
Mevlâ'yla araya duvarlar örmüş
Kim demiş kim görmüş,davarlar ölmüş
Yüz numaralıdır şerefsiz şeref!

Hayat sınavında ihmâle yattı,
Bütün kabahati Celâl'e attı.
Hırsızlığı bile helâl'e kattı,
Utanmaz ar'lanmaz şerefsiz şeref!

Cümle âlem onu iyi tanıyor
Harama helale parmak banıyor
Tükürsen yüzüne yağmur sanıyor,
İns'in yüzkarası şerefsiz şeref!

Küllenmiş ateşi har'layıp durur
Gâh yanar gâh söner parlayıp durur.
Deyneksiz köy gördü hır'layıp durur,
Başımıza çıktı şerefsiz Şeref!

Efiloğlu, ölse kâr'ı bezinde
Azap yavaş başlar hâr'ı dizinde
Namusuna bekçi, ar'ı izinde
Şerefe yaslanmış şerefsiz şeref!