Şerefine sevgili Şiiri - Yusuf Çelen

Şerefine sevgili, hasretine, gidişine.
Ben öldürdükçe seni, inatla dirilişine.

Eğme mağrur başını, hayal bile olsan dik dur.
Bir kadehte sen kap gel, hadi geç karşıma otur.

Rast makamından içli bir şarkı seçelim.
Harman bırakma beni, olana kadar içelim.

İlk gecenizi anlat bana, beni hiç düşünmedin mi?
Dokunurken elleri tenine, irkilmedin mi?

Fırfırlı çarşaflara döküldü al lekelerin,
Yandım lan ben burada kül oldu hayallerim.

Eğ lan başını yere, bakma yüzüme utanmaz.
Kırık kasnaktan elek, orospudan melek olmaz.

Kapkara bir kadersin, nerden yazıldın alnıma?
Konuş, celladım olmak için mi girdin kanıma?

Akan gözyaşlarıma rengarenk gökkuşağısın.
Sen tanrıların laneti şeytanın suç ortağısın.

Resimlerde can bulup hesap sorarsa anılar,
Çığlıklarına sessiz kalırsa soğuk duvarlar.

Aşkım düş yollarıma, o gün çık gel bir başına.
Soğuyacak yüreğin, sarıl mezar taşıma.

Matemlere bürünüp, ayılıp bayılacaksın.
Hayatında ilk defa, boş yere ağlayacaksın..