Sere Düştü Şiiri - Haşim Kalender

Ömür bitti kara talih gülmedi
Kolaylarım zora düştü nazlı yar
Beklediğim bahar idi gelmedi
Umutlarım suya düştü nazlı yar

Son görünür aha gediğin ardı
Dikenli tel bedenimi tüm sardı
Maziye daldım ki gavlimiz vardı
Bilemedim belki düştü nazlı yar

Yel savurdu güneş vurdu saklıma
Sevda güttüm sevdam ile yüklüme
Yavaş yavaş terkeyleyen aklıma
Çırpındıkça hep sen düştü nazlı yar

Kuytu çukur edalanır süslenir
Yeter derim acı hasret beslenir
Toprak bile buhar buhar seslenir
Cana geldi cemre düştü nazlı yar

Gün geçtikçe yaralarım azardı
Âşık olan yüreğini yazardı
Gönül uçar bulutlarda gezerdi
Vurgun yedi yere düştü nazlı yar

Ben sinince bütün fırtına dindi
Seni düştüm dünya sırtıma bindi
Uykum gelmez gözlerime kan indi
Gök karardı gölgen düştü nazlı yar

Ölmüş desin Kalender’i anan da
Bırak sansın yaşıyormuş sanan da
Yüreğimdi kanayan da yanan da
İflah etmez sere düştü nazlı yar

23. 09. 2014