Bir anne vardı,
Çocukları üşüdüğünde üzerlerine titreyerek onları ısıtan
Hasta olduğunda başucunda saatlerce bekleyen
Bir anne vardı,
Yemeyip yediren,giymeyip giydiren
Hafif bir rüzgar esiyordu
Ardında ince bir yağmur
Yine gelmiştin aklıma
Sabahın o ilk ışıklarında
Ne güzel yağıyordu yağmur
Gidiyorum artık ben
Bitmek bilmeyen bu sevdam yüzünden
Mutsuzum işte anla artık beni
İçimde aşkıma ve hayata bin bir sitem
Hayatımda hep sen olacaktın
İki damla gözyaşı vardı gözümde
Birinde sevinç
Diğerinde ise sensizlik
Damlalardan bir tanesi;
Senin için akıyordu
Alın yazımızı yaşıyoruz
Kimi mutlu,kimi musuz,kimi umutlu
Bazı şeyleri haketmiyoruz
Biz gerçekten yaşamayı bilmiyoruz.
Filistin,Lübnan çok mu hakediyor
Saat 23.59
Kalbime girmeyi düşündüğün şu vakitler
Tek olan bedenime şimdi seni eklemiştim.
Eğlenecektik,gülecektik,sevinecektik
Gerçekte olmasa bile;
Karanlık gecelerde seni düşünüyorum
Senin hayalinle yaşıyorum
Karşımda duran resminle
Durmadan kendimi avutuyorum
Bir gün gelip beni anlamanı bekliyordum
Seviyordum seni
En derin duygularımla bağlanmıştım sana
Limandaki bir gemiye andıran
Denizlerdeki o sessiz ve sakin sevgiyle
Anlamalıydın ve sana anlatmalıydım.
Güzel bir yaz akşamında
Bir elimde kalem diğerinde tavşan kanı bir çay
Seni düşünüyor ve seni yazıyorum
O bebek yüzünü,o mavi gözlerinle bana bakışını,
Kızdığında kızaran yanaklarını,
Güldüğünde yanağında oluşan gamzelerini
Sen vardın hep hayatımda
Sen vardın kalbimin içinde
Sönmek bilmeyen bir ateş
Acısı dinmeyen bir yara vardı içimde
Güzdüzleri daha çok yanıyordu bu beden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!