Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Dünyanın merhamatten yoksun insanlar zümresine karşın,
ziyan edici bir ayaz aralık gecesinde
Rabbin nefes-i lutfu ile yaşama merhaba demiş biri..
Hiç unutmam!
1983 yılının çokça nahoş, zehir zıkkım bir sabahıydı.
Babam beni ve benden iki yaş küçük kardeşimi,
Mardin'nin Kızıltepe ilçesindeki Atatürk ilkokuluna götürmüştü.
Okuldaki ilk günümüzdü.
Öğrenci mevcudiyetinin çokluğundan olsa gerek,
biz ve bizim gibi neye uğradığını şaşırmış bir sürü çocuğa,
...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!