Öyle bir yerde olmalı ki insan,
Bu cihanda hakikatı bulunan.
Öyle bir yerde olmalı ki insan,
Merhamet ile sevinci varolan.
Öyle bir yerde olmalı ki insan,
Ağlıyor duvarlar ağlıyor!
Yürekler yarılıyor Van'ımda
Deprem dediğin nedir ki
Birkaç döküntü birkaç yıkıntı
Ama yürekler yıkılıyor Van'da!
Gözyaşlarım sel olmuş akıyor,akıyor yurduma.
Aşkı anlatmak..
Seni anlatmaktır bir bakıma.
Güneşin ışıltısını saçan saçların
Pamuksu ellerinin
Meltemsi dokunuşları
Gözlerinin saf denizi andırışı
Kuyudan yankılanır bir ses,
Derin ve sessiz bir çığlık bu...
Ümitsiz haykırışlar sarar dünyayı,
Sadece gece değil gündüz de gözler görmez olur
Yaşamın kıyısına vuran dalgayı...
Alıp götürür mü bu gelgitler bizi?
Kendimden uzak düşüncelere hasret kaldım.
Karanlığa inat güneşe sevdalanmadık mı?
Görmeliydi sabahı, akşamı,
Bir sızıda bekleyen taze baharı.
Öylesine bir hüzün, buruk sevinç değildi bizimkisi.
Aşk kumsalında oynayan çocuklar gibi
Mavi..sonsuzluğun rengi
Okyanus, gökyüzü onu anlatır, anlayana
Umudun, hasretin, sevincin, birazda acının rengi
Özgürlük, hayat onu anlatır, anlayana
Mavi..gökkuşağının vazgeçilmezi
Karanlığımı aydınlatan güneşim,
Bilmezler! Gönlümde yatan nadide çiçeği.
En nadir bulunan hazinedir bana,
Güzelliğine bakıp her anı seninle yaşamak.
Kahvenin kırk yıl hatırı olur derler
Senin kahve gözlerinden bir bakışın
Hüzünlü bir bakış, derin bir yara..
Kalbimi okşayan fısıltıların çaresizliği.
Martıların sessizliği, denizin durgunluğu,
Gitmekte olanın habercisi..
Sahi yangın mı var bana mı öyle geliyor ?
Neden her tarafta dumanlar yükselmekte ?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!