Bulutlar yorulur bulut olmaktan,
Delinir gök kubbe; toprak sevinir
Özlemin içimde anlara bölünür
Anları bitiren saatler yorgun
Geceler yorgun gece olmaktan,
Yine varsan aklımda,
yanıyorsam çaresiz.
Ağlamak gözüme borç
seni andıysam yine.
Solduysa hep geceler,
Ay denize düştü
dalga dalga matemin koktu ışığında
Sahilde yürüdüm uzun uzun;
mutlu olmaya çalıştım
Yalnız değildim en azından
dedim ya; Ay denize düştü!
Sevmenin başka bir yolu olmalı
Göz yaşı dökmeden,elem çekmeden...
Bu dinmez hasreti deli gönülden
Savmanın başka bir yolu olmalı
Bulmanın başka bir yolu olmalı
Ağlattığın dünki gibi yalnız,
bıraktığın gibiyim hala.
Uykusuz gözlerimde mutsuzluğumu okumak
ve susuzluğumu anlamak zor değil dudaklarımdan...
Terkettiğin an kadar çaresiz,
Bir kendim birde ben; bir tek başıma
Varsın hiç doğmasın güneşim benim
Bir oyun oynadı kaderim bana
Sabahı olmayan gece gibiyim
Ruhumun gölgesi; toprağa düşen
Yasak geceler yaşadık seninle
Islak sokakların kuytusu olduk
Güneş parçalandı ellerimizde
Yandık gecelerin ateşi olduk
Işığı aradık Ay gölgesinde
Sabahın ilk anlarında sen ve ben,
yürüdük; ufukta güneş doğarken.
Işık ile ipeklendi saçların,
O ipeği ellerimle tararken.
Irmak ırmak kalbime aktı bakışın;
Yüzümde çizgiler yılları gizler
yılları üstüme salar kaderim
Anladım sevilmek yasakmış bana
aşkı haram etti bana kaderim
Ardında yaralı çırpındı yürek
Çal kemancı bu akşam
İçimde son ümit tomurcuğu kurumadan çal...
Çal ki tellerinde tınlayan name olayım
Sesinde martılar rakseylesin ufkumda
garip garip ağlat beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!