Serçenin göz yaşı... Şiiri - Murat Ülkü

Gizlice ağlıyor minik bir serçe,
Titriyor nefesi bakışları çaresiz.
Sesin de iyürek yakan ince bir sızı,
Dile dökülen ses, aslında yüreğindeki yas,
Süzüluyor serçenin gòzlerinden bir kaç damla yaş...

Bu küçük serçenin acısını anlarmı insan,
Kırılmış kanadı, havada özgürce süzülürken,
Savurmuş deli bir rüzgar yuvasından,
Umutlar, serçenin gòzyaslarıyla toprağa karışmış o an....

Kim biliyor ki, belki yuvası bozuldu,
Belki canından can verdiği yavrusunu yitirdi
O küçücük cüssede bu ne büyük bir feryat,
Işte burası dünya ve bu acıması olmayan hayat...

Bir serçenin gözyaşı, dòkülen yaş degil inci tanesi ,
Damlayan gökyüzü, hiç bir renge benzemez hüzünün rengi.
Hak etmediklerine isyan, yaşadıklarına bir sitemdir bu,
Her şeye inat, serçenin gözyaşları tertemiz ve duru...

Bitse gamı kederi, yine òzgürce uçabilse,
Yine yeniden neşeyle bir daldan bir dala konsa,
Kanat çırptıkca devleşse, o küçük beden,
Serçenin göz yaşları kadar gerçek, bu hüzün neden?..

O küçük damlalar büyük bir ders olsun bize,
Küçük büyük canı yanan her canlı geliyor dile
O serçenin gözyaşları, belki de insana insanlığa çağrı,
Bu dünya hrpimizin, saygılı olalım yanmasın kimsenin bağrı..