Serçe Ve Ateş Şiiri - İsmail Paşalı

Yaktığım ateşten....
Duman mı çıkmaz...
Yazdığım mektuplar...
Eline mi varmaz...
Görürsün de gelmez misin...
Okursun da dönmez misin...
Kurudu....
Artık akmaz...
Gözümden yaş....
Ağaracak...
Bir tel saç bırakmadın...
Fezada da olsan...
Sen yakındın bana...
Gözden uzak olan...
Gönülden ayrı düşmez ki...
Dündün...
Yarındın...
Alıp verdiğim...
İlk nefes....
Gözümde nur...
Dilim de duamdın...
Yuvasından düşen...
Bir serçe yavrusu gibi...
Çok çırpındım...
Sana çok çırpındım...
Yuvasının kapı eşiğinde...
Aç susuz...
Özlem çeken...
Çığlık çığlığa...
Dil döken...
Daha tüylenmemiş...
Bir serçe yavrusuydum...
Ben sana...
Allahtan öte...
Kula yalvarmak...
Yakışmaz bana....
Ben seni...
Allahtan niyaz ettim...
Hayırlı değilsen de....
Yaradan....
Hayırlı kılsın seni bana...
Ateş olup yansam da...
Mektup olup...
Sayfa sayfa ..
İçimi açsam da...
Mektubun sayfaları...
Çıra...
Yaktığım ateşin külleri...
Mezar oldu bana....