Havalandırmada
kanadı kırık
bir serçe
sekiyor
usulca serptiğim
pirinç tanelerini
yiyor
kimbilir
ne büyük acılar
içinde
ama açlığın
cenderesinde
acılarını
umursamıyor
doymak için
durmadan
yiyor
yiyor
Sonra
doyuyor
ve bir kanat
çırpıyor
gökyüzüne ama
uçamıyor
bir kanat
bir kanat daha
çırpıyor
uçamıyor
sekiyor
sekiyor
her sekişte
başını çevirip
yukarıya
'gökyüzü önceden
bu kadar güzel miydi'
diyor
Kayıt Tarihi : 10.7.2007 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan yaşarken hiiiç anlamıyor güzellikleri, son bakışlar faydasıs pişmanlıklar değilde ne dir.
Saygıyla.
TÜM YORUMLAR (3)