Seraphiel'in Tüyü Şiiri - Berat Elmacı

O beyaz tenin, tıpkı Seraphiel’in kanadından düşmüş bir tüy gibi...
Gecenin sessizliğinde bile ışık saçıyordu, ay bile utanmış gibiydi senden.
Bir adım yaklaşsam kalbim hızlanıyor, sanki meleklerin kalp atışını duyar gibi oluyorum.
Gözlerinde bir huzur, bir sonsuzluk var -- insanın içine işleyen, orada kök salan bir sıcaklık.
Elimi uzatsam, o an dünyanın tüm gürültüsü susacak gibi.
Çünkü sen, karanlığa ışık düşüren bir mucizesin.