Çok zorladım kendimi
Çok zorladım
Ayrılık aramıza girmesin
İlk heyecanların bitmesin
Çok tükendim seninle
Çok tükendim
Yalnızlar şehrindeyim
Yüzler kaybolmuş
Sisler arasında
Yitik yaşam kırıntıları
Akbabaların ağzında
Yaprakları kurumuş
Tenimde ten yalnızlığın sesi
Yatağımda hasretin soğuk nefesi
Düşmeyin üzerime yağmur gibi
Yorgun kızıl akşamlar
Bir bakıştı bir sözdü
Toprağıma tohum
ee be gönlüm ee be yüreğim
canını verdin toprağına tohum atana çiçekler sunmak için
ne oldu ki bana karşı artık ıssız çöller gibisin
İçimi acıtıyor tavrın
farkında mısın bilmem ki
tamam anlıyorum seni
Gözlerimden süzülen
Siyah bir gözyaşı
Ayrılığın kederi
Gönlümün çilesi
Haykıran yüreğimde
Yalnızlığın şarkısı
Belki pişman olacağım
Belki kahredeceğim
Ama kararım benim
Seni terk edeceğim
Belki de ağlayacağım
Belki de kendime kızacağım
Bugün biraz karışığım
Yarin gözlerine aşığım
Bir yudumcuk aklımla
Sevdanın şaşkınıyım
Gecelerin duyulmayan
Haykırışı olurum
Alışmak kolay değil
Sensiz akşamların
Soğuk ve karanlık bakışına
Alışmak kolay değil
Zamanın beyazında
Sensiz tek başıma solmaya
Ünlemlerle gördüm
Soru işaretleriyle tanıdım çözdüm
Parantezler açıktı hayatımda
Kapatma saati geldi
Senden sonrasında
Noktalı virgüldü
Zamanın yeni sayfasıdır açılan
Umutlar hüzünler aşklarla dolu
Geçmişin soluğunda unut gitsin
Aşınmış duyguların sorgusunu
Ürkek korkak biraz da kaygılı
Dokun hisset yalnızlığını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!