Serap Şiiri - Bahri Deli Tanık

Denizi görüyorum; önümde bir defter, masanın üzerinde...
Kalem elimde; sanki çizeceklerim var, yoksa sadece edam mı?
Kalem isterse yivlenir kağıda, defter isterse tutar mürekkebi.
Masa isterse devrilsin! Umrumda değil.
Telaşlı garsonla bakıştım; isteğim var sandı, halbuki kastım seyir.
Bir su getiriyor ki bedava, deniz suyu da değil! Rüyada mıyım?

Yaylağın tepesindeyim, öteme de dizmişler ağaçları.
Yün ceketimin üstüne serildim, kollarımı enseme gerdim.
Masmavi gökyüzü, bulutlar kimden kaçıyor sanki?
İsterse kaybetsinler ebelemeceyi, çok da umrumdadır ya!
Gözlerimi kapattım, çimeni hissettim; batmıyor!
Doğruldum, rüzgar ensemi yelledi; üşütmüyor! Rüyada mıyım?

Kumsaldayım, önümde deniz; ay görünür ama kendisi soluk.
İleri gider eli boş, geri gelir eli boş; nedir gayesi?
Yıldızlar da parlak ama aydınlatmaz, niye gösterir kendilerini?
Aman isterse sönsünler, kimin umrunda!
Koşuyorum, kumlar ayağımı sarıyor ama batmıyorum.
Denizin hışırtısı kulağımda, koşuyorum ama terlemiyorum! Rüyada mıyım?