Sensizlikten Sen'e Şiiri - Gürhan Yaltı

Sensizlikten Sen’e

Avuçlarımda saklar gibiyim hatıralarını,
Birer birer biriktiriyorsun,
Ruhumda inci taneleri gibi…

Senin olmak, sende can bulmak iyi geliyor bana,
Her fotoğrafında uzaklardan seni anmak,
Kalbimin kıyısına vuran bir dalga gibi…

Bulutu tutar gibi
Her yağmur tanesinde seninle ıslanmak,
Şairi bile utandıracak şiiri
Senin için yazmak…

Aklımdaki her fikri
Ruhunun dinginliğinde uslandırmak,
Her düşüncemin tabiatında
Sadece sen olmak…

Sarp dağlarda, aşılmaz yollarda,
Güz mevsiminin sessizliğinde,
Kısrak taylarının gölgesinde,
Her harfte, her renkte, her edada seni bulmak…

İçimdeki yanardağı
Seninle söndürür gibi ferahlamak,
Yoluna serilmiş papatyalarla,
Seni Tûba dallarında sevmek…

Kifayetsiz kalıyor mısralar,
Ama yine de seni satır aralarında anlamak,
Yüksek, aşılmaz ne dert varsa,
Adını derman yapmak…

Ve sonunda,
Seninle “sen” olabilmek…
Sensizliğe inat,
Seni yüreğimde yaşamak…