Sensizlikten Kaçış Şiiri - Veyis Kesgin

Öyle bir an gelir ki,
Ölümden köşe bucak saklanırsın,
Sanma ki korkudandır,
Umutlarımı,hayallerimi,seni yaşatmak için,
Korkakça saklanırım.

Öyle anlarda vardır ki,
Ölüm öyle bir an karşıma dikilir ki,
Karşısına saf,silahsız,çırıl çıplak duygularla,
Yaşlı yürekle çıkmaktan kaçmadım,kaçmamda,
İşte şu an öyle bir VEYİS yarattın.

Senin için semalara el açıp yalvardığımsın,
İsyan ettiklerimle dertleştiren,onları sevdirensin.

Mevlana nın dergahında semah eyledim,
Hacı Bektaş Veli’nin yollarında yürüdüm,
Pir Sultanın yanında yattım.

Allah’ın aslanının kükrediği dağlarda gezdim,
Düldülün yularından tutundum,
Nallarında şakırdadık kayalarda,
Zülfikar’ın önüne başımı koydum asilce.

Ben senin için kendimden kaçtım,
Sensizlikten kaçtıkça,
Seni kaybetmemek için kendimden kaçtım.