Sensizlikte Şiiri - Sibel Aydin

Öyle yaman esti ki; hasret rüzgarin
Ben beni unuttum sensizlik cölünde
Bir yudum suyuna hasretim simdi
Gönder uzaklardan senli düslerimi

Kis sessizligine yaz yagmuru cöküyor
Alistim sensizlige demek zor geliyor
Dönebilsem yarinlara seni hic birakmazdim
Bil ki; sadece sana olan sevgimden yandim

Yarim kalmis sevdam gözümde damla damla
Gittin gideli yoklugunla kalmisim birbasima
Ayriligi silip atsam gönlümden
Görebilir miyim? bir daha seni, gözlerim hayata küsmeden

Hasretler bir bir tükenirken ellerde
Senden hala haber yok, neden söyle!
Küs müsün? Dargin misin? Bir cizik at gecmise
Gel artik dayanmiyor gözlerim sensizlikte

Ayriliklar dinsin artik, agitlar baslamasin
Son verelim gecelere hep gündüzler kalsin
Sonsuza dek sevelim gören gözler kiskansin
Ayrilmasin ellerimiz ölüm bizi ayirsin

Yosun gözlerin inan birtek sana yeminli
Öyle bir yakti ki; bu gözlerin hasreti
Dayanmiyor bu yürek, ne olur dur gitme!
Gidipte askima, ölümün korunu düsürme

Dönüsün gidisin kadar eser mi yellerde?
Sen bana sevgilim safaklardan hediye
Askim sonsuza dek yasayacak seninle
Dön sevgilim bitsin artik bu cile...