........................Sensizlik vedası

Sensizlik vedası

Sen birbir anlattım baştan sona
Gecenin kuytusuna uzun uzun
Sapladım hasreti yalnızlığıma
Yıllar yıldızlara tutsak ve yorgun

Ve seni atıyorum matem hücresinden
Sensizlik kilidini kırıyorum
Yüreğimde son buldu özlemlerin
Benden önce sesini atıyorum

Güne çaldım Seni rast makamında
Martı kanadında rüzgâr uğultusuyla
Yağmura sığdırdım bir veda daha
Ve akıtıyorum seni damlalarla

Kanatmanı ı sarıyorum yıllara
Bölüyorum ömrümü yokluğuna
Sensiz ölüyorum esaret koynunda
Seni kırıyorum son can atışıyla