Sen yoksun
Gözlerin
Ellerin
Okşamaya kıyamadığım saçların
Sen yoksun işte
Bakmaya doyamadığım güzelliğin
O sıcacık sarılmaların
Sen yoksun
Evde yankılanan sesin
O güzel kokun
Ayak tıkırtıların yok
Ve ben sensizlik nedir bilmiyorum.
Yokluğun beni çok korkutuyor.
Ben hiç sensiz kalmadım ki sensiz birgün nasır geçer bilmiyorum.
Sen bu kapıdan çıkalı 5 saat 15 dakika 30 saniye oldu ve ben hala aynı koltuk da oturup o kapıdan tekrar gireceğin anı bekliyorum.
Benim dünyamın merkezi sensin.
İçim, dışım, sagım, solum her yanım sen
Ben bilmiyorum sensizlik nedir.
Sensizlik artık dayanılmaz bir hal almaya başlıyor içimdeki acı yavaş yavaş sarıyor hücrelerimi.
Nasıl bu hale gelebildik, birden bire ne oldu bize.
Ben böyle delicesine severken sen nasıl bensizliği seçebildin.
Beni nasıl gözden çıkarabildin.
Aklımı kaçırmak üzereyim duvarlar üstüme üstüme geliyor.
Senin gidişine bir anlam veremiyorum.
Ben bu gidişi anlamak istemiyorum.
Tek istediğim o kapı tekrar açılsın ve sen gir içeri sevgili.
Çünkü ben sensizlik nedir bilmiyorum.
Kayıt Tarihi : 21.3.2025 23:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!