Sensizlik Kapısı! Şiiri - Aykut Aktüy

Yağmur var dışarıda, sende duyuyorsun,
Aşkının yağmuru bu, ıslanıyor bedenim,
İçinde bir titreme, belki üşüyorsun,
Üşüyen sen değilsin, yüreğim ve benim.

İçine işlerse, ayaz soğuğum,
Kulak kesil de bak zaman zaman,
Sis çeker gözlerine, nefesten buğum,
Aklına hayalimi getirdiğin an.

Kahrını bir tek gece çekecek,
İki gözüne sırdaş; akrep, yelkovan.
Yoluna bir tek gölgem dikilecek,
Belki de renklerin en karasından.

Sorarsan kendine nedendir diye,
Gül yüzüne ettiğim matemimdendir,
Neden gökler kara, gündüzün gece,
Yüreğimin feryat ettiğindendir.

Kendinde bıraktığın bir adım olursa,
Bana kalan sadece geçtiğin yollar,
Sana kucak dolusu mutluluk varsa,
Ağlarsa arkandan, bir yüreğim ağlar.

Yolumun son durağında sensizlik kapısı,
Vermesinler sensiz şu cenneti bana;
Rabbim; niye zor gönlümün dünyaya vedası?
Yazım sürgün, yazım ölüm, sensizlikmiş bana…