Birgün anlarsın elbet sende,
Kalp ağrısıyla uyanmayı,
Sessiz ve karanlık bir gece yarısında
Belkide kimsesiz bir yaşlı yurdundaki,
Keşkemlerdir son sözlerim,
Ya da kaldırımdaki tartıcı küçük kız çocuğunun,
Gözlerindeki parıltıdır.
Mahsun, günahkar ve sessiz,
İşte o an anlarsın sensizlik acısını,
Kalp ağrın arttıkça!
Kayıt Tarihi : 5.12.2005 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!