Sensizlik Şiiri - Tolgahan Keskinoğlu

Bir ışık parladı sen sanıp peşinden gittim,
Bunun sen olmadığını anladığımda kendindem geçtim,
Sen yanlış yoldan gidince bende seni bırakıp doğru yolu seçtim,
Sonra alıştım sensizliğe,sensizliği sevdim,
Sensizliğin sevilmeyeceğini anlayınca işte o gün bittim,

Sensiz olarak devam ettim hayatıma,
Dönüp bakmadan geçtim arkama,
Gerek yoktu sen yoksun diye başkalarını kırmaya,
İstemedim acılarımı ne meze ne de rakı ile sarmaya,
Sen yokken sarıldım ibadet ettim ALLAHIMA,