Artık,
kendine bile dar gelen bu evrende sonsuzluk değil tartışma konusu,
'' Sensizlik ''..
Öğelik sistemi kalksın diye bütün dillere başvuru yaptım.
Bir başka adı,
Seni seviyorum cümlesinde kullanma ihtimaline karşı..
Olası bir tesadüfi tanışma esnasında,
sana ihanet etmemek için,
Emir verdim su' ya,
'' ölünceye kadar yelken indirme kendine'' diye..
Yoktun ve ben hala sadakat nöbetleri tutuyordum,
Yoktum ve sen sadakasını veriyordun dudaklarının,
öpüşmelerinle, ölüşlerimin içine baka baka.
Hüzün, gözünün önünde ırzıma geçerken
Sus' un çıktığı kadar sessizdin..
Yüzün, gözümün önünde can çekişse
Sesim çıkmaz şimdi..
Çok denedim ölmeyi senden sonra,
Ama olmuyor işte,
Ölmek için, önce yaşamak gerekiyor,
ve bir de beden...
Çok denedin mi bana dönmeyi,
OLmazdı zaten..
Dön' mek için yaşamak gerek,
ve bir de Benden...
Kayıt Tarihi : 13.12.2010 17:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!