Sensizlik Şiiri - Mehmet Aydın

Ezgiler çıldırttı beni
Çığlığa döndü güler yüzlü türküler
Uyku tutmaz oldu gözlerimi
Tak etti bağrıma sensizlik
Kuruyup kaldı o kükreyen yürek
Bir türlü sabahlara ulaşmıyor geceler
İçten içe bir kurt kemiriyor duyarlığımı
Varlığım mı savrulmada ne
Sanki ayaza kesmiş koskoca dünya
Dili tutulmuş odaların
Zaman daralıp parçalandıkça
Çocuksu yüzün çıkıyor karşıma
Kimseler ayrımında değil yokluğunun
Yitik biri var kör aşırtlarda
Kesmeyin yollarımı
Küllere dönüşüyor git gide
Kapanmayan yaralarım