teyibim yine baş ucumda
dinliyorum yine şarkılarımızı
eski günler yok artık....
konuşmuyor taş duvarlar
söylemiyorlar şarkımızı..
umutsuzluk karanlığında
bir ışık ararken
beklerken yarınları çaresizce
yalnızlık yollarında sana yürürken
en kötü anımda bile zamanla yarıştım ben.
fakat verdiğin sözlerin yanı sıra
sen yoksun yanımda
bıkmadım seni beklemekten
korkmadım ne aşktan nede söylenenlerden
çünkü korkuların en büyüğüydü
'sensizlik'
şimdi yaşıyorum o korkuyu
kalbimde.
ama sen yoksun
yine aynı şey ve ben yine
'seni özlüyorum'.
Kayıt Tarihi : 16.7.2002 09:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!