Sensizlik Şiiri - Sumeyye Öztürk

Sensizliğin kaçıncı günü bilmiyorum,
Akşam ile beraber üzerime çöken hasretin.
Tarifi olmayan bir acı beliriyor içimde..
Engel olamıyorum göz yaşlarıma.
Bir bir dökülüyor gözlerimden
artık acımı dindirmiyor göz yaşlarım..
Ne de resimlerin avutuyor yüreğimi.
Ne de hayallerin yetiyor özlemine
sensizliğin koynunda yavaş yavaş ölüyorum..

Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım.
Ne kalbime söz geciriyorum.
Ne yüreğimi avutabililyorum.
Öyle yapayanlız, öyle çaresiz
gelir umuduyla yaşıyorum..

Ölümden önçeki son duraktayım.
Acılar içinde çırpınıyorum.
Senin yokluğunda hergun daha da kayboluyorum..
Aldığım her nefes daha ağır geliyor bedenime
Sensizlik hançer gibi saplanıyor yuregime.
Senin olmadığın,
Sana varamadığim, her geçen zamanda ölüyorum..
Ne olur gitme..
Gitme..