sensiz kaçıncı gün sayamıyorum artık.
hergün fazladan konuşamadığımız saatleri saymak acı veriyor bana. en fazla 1 hafta bile ayrı kalamazken, haftaları geçti sessizliğimiz. her gece yatmadan önce sana bakıyorum, söylediğin güzel sözlere tebessüm ediyorum. ses kayıtlarını dinlerken yine kayboluyorum ben sende. böylede olmuyor ki sevgili, ne yapsam bilemiyorum artık. her şey seninle güzelken şimdi anlam bulamıyorum etrafta, var olan enerjim seninleyken sende kalmış gibi, şimdi ise zorunluluklarla ilerliyorum. ve sana sözüm var diye gülmeye calışıyorum. lakin güldüğüm kadar da ağlıyorum, tutamıyorum kendimi. sana alışmış bir ruh senden nasıl ayrı kalabilir ki?
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta