Sensizlik Şiiri - Ahmet Bayar

SENSİZLİK
Sen gittin ya
Beni de aldın götürdün
Özlem bıraktın yerine
Seni söküp atamadım içimden
Hatıralarına da el sürmedim
Bıraktığın gibi kaldı
Belki dönersin diye
Yastıklarına sarıldım
Seni kokladım hemde ağladım
Okşadığım kokladığım kıyamadığım
Saç tellerini aradım
Günlerce aylarca uykularımda
İsmini sayıkladım
Yokluğunun sensizliğin acısıyla
Kabuslar gördüm cehennemi yaşadım

Belki seni bulurum diye
Hatıraların peşinden gittim
Ama sen yoktu ama sen yoktun
Bir hayalin vardı birde ben
Unuttum sayısını bile
Kaç kere gitmiştim
Ellerini tuttuğum
Melek yüzüne baktığım
Gözlerinde kaybolduğum
Tatlı dilinde huzur bulduğum
O yerler kaç kere
Ama sen yoktun ama sen yoktun
Ağladım sessizce ıssız köşelerde
Dualar ettim bensiz mutlu ol diye