Sensizliğin Rüzgarı
Gözlerim erik ağaçlarının gölgesinde seni arıyor
Rüzgarın uğultusunda adını fısıldıyorum
Ve kalbim,
Sana ulaşamamamın çaresizliğiyle yanıyor.
Gökçen bir hayaldi bir zamanlar
Şimdi her yıldız
Sana dair bir özlemle parlıyor
Ve ben
Elleri boş,yüreği kırık
Sana dokunamamamın acısıyla doluyorum.
Yapraklar düşerken toprağa
Her biri bir hatıranı bırakıyor bana
Ve ben
O hatıraların arasında kayboluyorum
Gözlerimde yaş, dudaklarımda sessiz çığlıklar
Ve içimde
Sensizliğin tarifsiz bir fırtınası
Gel, diye söylüyorum sessizce
Gel, kalbimi sar
Ve bu boşluğu doldur
Öyle ki Rüzgar bile
Artık acılarını fısıldamasın
Sana dair her şey
Bana huzur olsun...
Kayıt Tarihi : 3.11.2025 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!