SENSİZLİĞİN KÂBUSU....
Sabaha gözlerimi açsam da,
Görebilsem de gökyüzünü,
Etrafım insanlarla çevrili olsa da,
Ben sensiz mahkum bir hayat yaşamayı öğrendim.
Sana açılan kırık bir camdan ibaret bütün yaşamım.
Sensiz göç eyledi süzülen kırlangıçlar,
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta