Sensizliğin Feryadı Şiiri - Bekir Bayar

Maviye çalardı türküler sen yoktun
Yine pencerem buğulu
Elimde sigaram aklımda sen
Yudumlarken kaçaktan çayımı
Senle dolu yüreğim ıslattı yine kirpiklerimi
Sol yanım sızladı sen yoktun
Gecenin ayazında Allah’a niyazımda
Aklımda fikrimde var olan
Yadım boş yüreğim sarhoş
Sen yine yoktun
Var mıydı çaresi ayrılığın
Hani bir sabahı olurdu mutlaka her karanlığın
Işığım sen yoktun
Çayıma damladı gözlerimden süzülen yaşlar
Bir nefes daha çektim
Küf tutmuş ciğerlerime sigaramdan
Türkü tadında özledim seni
Anlamsızca dikildi gözlerim
Sobanın dumanından is tutmuş tavana
Sen yoktun
Bir gece daha sabaha dönüyor
Yine kuşlar ötecek
Sıcacık ekmek kokuları yayılacak sokaklara
Yine her zamanki şeyler işte
Ama bunları göremeyecek
Bu uykusuz ve nemli gözler
Çayım sigaram hüznüm gamım kederim bitti
Sevdiğim ben bittim
Ölüyorum
Ve sen yoksun.