Sensizliği Sevdim Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Güneş batmıyor sanki hüzünlere karışıyor
Rüzgâr esmiyor sanki ayrılığa isyan ediyor
Ağaçtan yaprak düşmüyor sanki
Sensizliğinle intihar ediyor
Sokaklar banklar sessiz sensiz
Yakıyor yüreğimi nefesimi
Gecenin uğultusundaki kimsesizlik
Çocukların seksek çizgileri silik
Hatıralar yıkık dökük
Hayaller paramparça perişan
Yarınlar derbeder darmadağın
Rüyalar suskun durgun
Gökyüzün maviliği yalnızlığın siyah tonuna
Karışmış
Karartıyor ömrüm kattığım seni
Evimin önünde biriken tozlar
Dörtnala koşuyor gözlerimdeki
Sensizliğin çapağına yakıyor çıkarıp atıyor
Sensizliğin kışıyla yaşasam da yazı ilkbaharı
Görmesem de
Hasretin idam ipi boynuma geçse de
Son isteğimi sorsalar sensizliği yalnızlığı
İsterim
Çünkü senin kadar yakmadı yılmadı sensizlik yalnızlık
Ve
Son sözüm
Senide sensizliğinde sevdim