Gökteki,
Ay ve yıldızlar,
Şahit oldu, yalnızlığıma
Karanlıklar,
İsyan etti sessizliğime.
Dört duvar arasında,
Mahkum olmuş yalnızlığımı.
Pencereden gelen,
Ayak sesleriyle,
Unutmaya çalışıyorum.
Ben kendimde değilim artık.
Yalnızlığa, sensizliğe alışıyorum......
İbrahim Değerli.(.10.11.2006.)
İbrahim DeğerliKayıt Tarihi : 10.11.2006 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nelere alşmıyor, alışmak zorunda kalmyor ki bazen insan.
Çok güzeldi tebrikler Sn Değerli.
Saygıyla...
TÜM YORUMLAR (18)