Benimleyken gelgitlerine alışıktım.
Bensiz, mutlu olacağını duyunca,
Üzüldüm söylediğine inanamadım.
Sözlerin, aklımın kıyısına vurunca,
Gönlüme yazdıklarının tümü silindi.
Yüreklerimiz birbirine demirliyken,
Rüzgar neden ellerimizi çözüverdi?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var