Sensiz Yaşayamam derler, yaşarlar

“Sensiz yaşayamam” derler, yaşarlar… Hem de hiç arkasına bakmadan, hiç eksilmemiş gibi. Oysa bir zamanlar seninle nefes alanlar, şimdi başka havayı solumakta sakınca görmez. Meğer sözler, sadece dudakta kalırmış; kalpte değil.

Sen içten inanırsın, onlar alışkanlıktan söyler. Sen tüm kalbinle bağlanırsın, onlar canı isteyince uzaklaşır. Ve bir gün anlarsın… “Sensiz yaşayamam” diyenler, aslında sensiz çoktan plan yapmış bile. Ama üzülme… Gerçekten sevseydi kalırdı. Gerçekten sevseydi, sensiz yaşamak değil; seninle yaşlanmak isterdi.