Sensiz Yaşamak Öylesine Yaşamaktır

Sensiz yaşamak öylesine yaşamaktır,
Ne gönlün şad olur ne de yüzün güler.

Karanlık gecelere inat,
Aydınlık sabahları arar durursun.
Bir muamma olur gözünde hayat,
Çıkmazlar içinde kaybolursun.

Sorarsın sonra kendi kendine,
Hata sevmek mi yoksa sevilmek mi?
Bulamazsın bir cevap bu suale,
Anlamadın ki sevgi yalan mı yoksa gerçek mi?

Hiçbir şey olmamış gibi gülmeye çalışırsın,
Bilmezler içinde ne kıyametler koptuğunu.
Hergün aynı zorluklara karşı savaşırsın,
Görmezler günden güne eriyip yok olduğunu.

Alışırsın diye avutursun hep kendini,
Ama O; gece rüyalarında gündüz düşlerindedir.
Sevdiysen bir kere yoktur lamı cimi,
Sevgi dilde değil, gönüldedir...