Seviyorum sessiz yaşamayı,
Rüzgâr gibi esip geçmeden.
Sakince izlemeyi dünyayı,
Kimseye kendimi anlatmadan.
Gecenin koynunda yıldız misali,
Parlamayı ama fark edilmeden.
Ne şan isterim, ne de alkışı,
Kendi halinde bir kalp yeter bana.
Sözler bazen ağır bir yük olur,
Sessizlik en güzel cevap aslında.
Derin sularda yüzmek gibidir,
Anlamayana bir sır, bilen için armağan.
Seviyorum sessiz yaşamayı,
Kalabalıklarda kaybolmadan.
Kendi içime çekilip usulca,
Sadece ruhumu duyarak yaşamak…
Birkan Demirci
Kayıt Tarihi : 4.11.2025 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!