Sensiz Yapamam Şiiri - Serkan Erkan

Yine o sakin gecelerden biriydi,
Ay alabildiğine ışıldıyordu.
Tıpkı senin dünyamdaki yerin gibi,
Ve yıldızlar etrafında toplaşıyordu.

Ne kadar masumdu yıldızlar ay ve gece,
Öyle ki içim, içime sığmıyordu.
Sana benziyordu masumluğu gecenin, güzelliğine,
Bedenim, çılgınlar gibi haykırmak istiyordu.

Seni seviyordum tüm benliğimle,
Biliyorum, her sakin geceden biriydi bu günde,
Fakat tutamıyordum, benliğim seni istiyordu ölesiye,
Bağlanmışım fark etmeden gönlümce…

Sensiz yaşanmaz bu dünya artık,
Yokluğunda geçen her saniyede tükeniyorum.
Öyle ki sensizlik incitiyor beni artık,
Kahrediyorum geçen zamana ve isyan ediyorum.

Sensizliğe sonu olmayan bir çizgi çekiyorum,
Ayrılık kelimesini anmak bile istemiyorum.
Çünkü sensiz ben bir hiçim biliyorum,
Ve ölümü sensiz tatmayı hiç mi hiç istemiyorum.

Artık tek bir şeyden eminim,
Sen olmazsan ben yapamam,
Ve sen yoksan boş kalır ellerim,
Soğur bedenim, ruhum ve yüreğim.,

Unutma! Ben sensiz yapamam,
Şu yalan dünyada yolcu kalamam…