Şimdi, salaş bir meyhanede seni söylemek vardı kadehlere.
Saatlerce avazım çıkana kadar,
Sesim kısilıp, kafam dünya olana
Güneş doğup, kuşlar uyanana kadar.
Ya da neyse, unut gitsin.
İçime içime aksın sensizlik.
Kalbime dost olsun yalnızlık.
Ben şarkımı sessiz de söyler. Seni sensiz de severim..
Kayıt Tarihi : 28.8.2024 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!