Sensiz olmuyor
Yerin dolmuyor hiçbir şeyde
Ne güneşte, ne evrende
Güller kan ağlıyor kara gecelerde
Olmuyor
Sana doyamıyorum
Her an özlüyorum
Özlemler halka halka boynuma geçiyor
Kalbim parçalanıyor
Sensiz olmuyor
Dayanamıyorum yokluğuna
Hele bir de o şarkı paslı kulağımda
Kara toprağa giresim geliyor
Üzerime dağlar devriliyor
Sensiz olmuyor
Gözlerim şafak vaktinde
Yüreğim yanıyor
Belki; belki yangınımı söndürür diye
Gözyaşlarımı durdurmuyorum
Bedenim kanıyor
Sensiz olmuyor
Kara gecelerde güneş doğmuyor
Kalbim dua’lar okuyor
Dil dönmüyor
Yar gelmiyor
Sen gül
Gül dalında soluyor
Sensiz olmuyor
Sensiz olmuyor…
07/04/2005
Kayıt Tarihi : 17.4.2005 22:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!