Sensiz Hayat Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Dile kolay, bir ömür senle geçti
İyi günde, kötü günde hep yanımdaydın.
Ben de seni yalnız bırakmadım

Canım sıkıldı sana sarıldım,
Mutlu oldum, hüzünlendim hep nefesimdeydin.
Sensiz yola asla çıkmadım,
Sensiz bir duble de olsa rakı içmedim
Hoş… Sen de beni yarı yolda bırakmadın!
Ama artık yetti... Nefesimi kestin... Yolun sonu…
Dayanamıyorum, artık sana katlanamıyorum da...
Ve son kararım...
Sen beni bırakmadan, ben, seni bırakıyorum.
Vedaları sevemedim hiç, o nedenle bu bir veda değil
Hoşça kal da demiyorum.
Sen kendi haline kal, seni terk ediyorum.
Ben sensizde mutlu olmayı başaracağım.
Seninle nasıl bir ömür geçirmişim?
Sana dokunurum ellerim kokar,
Dudaklarımdan ayrılmazsın,
Nefesimi hissederim, yine sen kokarsın...
Bitti artık ne seni, ne de kokunu istemiyorum.
Ve bugün... Evet bugün...
SENİ TERK EDİYORUM…
Ulan meret sigara!
Sensiz hayata başlıyorum...
Benim içim yanan, tek sen de olsan…
Seni terk ediyorum…