Sensiz gidiyorum...
Gözlerim hayata başka bakıyor
Ruhumu çalıyor bir kara gece
İçim yanıyor duygum köz olmuş
Bekliyorum görmediğin aydınlığını,
Bir gün görürüm derken görünmez oldun
Unutulan can olup yüreğe doldum
Gözümde yaş olup aktı damlalar
Tene döküldü hüzün duygusu yıpranmış
Hani hep benim olacaktın ruhunla
Ayrılmayıp ölene kadar teninle
Bir bütün olacaktık sevgide seninle
Yıkıldı hayat üstüme çıkamıyorum
Çok bekledin yeşilin açan ruhunu
Yüreğime ektim umut tohumunu
sevgide büyüdüm büyüttüm duygumu
Sensiz gidiyorum engel dolu yollara doğru....
Oktay ÇEKAL
13.04.2012-15.05
Kayıt Tarihi : 21.4.2012 02:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!