Sensiz Geçen Günler Şiiri - Turgut Çakır

Sensiz geçen günler
Hüzünle geçiyor
Bazen gözyaşı
Bazen akan ırmak oluyor

Gökyüzünde gezinen yıldızlar
Kör ışıklara dönüyor
Sensiz doğmayan güneş
Dünyamı karartıyor

Sensiz geziyorum
Kırlar, ovalar, çöllere
İsmini yazıyorum
Hasretim ancak böyle bitiyor

Dünya alem bize ağlıyor
Kimse aşkın gizemini çözemiyor
Bazen beddua
Bazen isyan ediyor

Aşkın sesi beni eziyor
İsyanım bazen seni eziyor
Gönlümde kanayan yara
Yüreğimi yakıyor

Ölüm penceresi açılıyor
Heybetli bir adam geliyor
Aydınlık odalar
Birden kararıyor

Sensiz geçen günler
Bana acı veriyor
İçilen viskiler
Derde derman oluyor

Sensiz geçen günler
Sevda türküsü oluyor
Yanık yanık ezgiler
Kalpleri yakıyor