Sanma ki sensiz yıkıldım ben,
Aşkın ateşi söndü kalbimde.
Gözyaşlarımı gece sakladı,
Kader yolumu böldü içimde.
Sanma ki yoruldum sevmek ile,
Her acı bana senden yadigâr.
Son şansım için direndim sana,
Ama affetmedin bir kere beni.
Ben bu hayatta çok şey gördüm…
Sevenin de vardı, vefasızı da…
Güldürenin de oldu, ağlatanın da…
Ama bil ki, en ağırını seninle yaşadım.
Ben sevdim, sen sustun…
Ben direndim, sen vazgeçtin…
Şimdi öğrendim ki;
Hayat kimseden ibaret değilmiş…
Sensiz de nefes alınırmış…
Sensiz de yaşanırmış…
Geceler anlatsın tüm derdimi,
Sokak lambası şahidimdir.
Bir düş gibi geçti sevdan benden,
Ardında enkaz bıraktın kalbimde.
Yandım da küllerim savrulup gitti,
İhanet acısı sardı içimi.
Sen mutlu ol başka kollarda,
Ben kader yükünü taşıyorum.
Hayat devam ediyor, ben de anladım,
Sensiz de olsa yine yaşıyorum.
Rüyalar gidiyor, hayalsiz de olsa
Nefes alınırmış, yaşanırmış…
Kayıt Tarihi : 27.8.2025 18:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!