Sensiz Bir Sofra Şiiri - Turgut Uzdu

Kurdum çilingir soframı yine sensiz
Çayımı yudumluyorum,
Bir kuru ekmek, yanında
Bir dilim peynir
İki de domates oldu mu
Sofra tamam.
Maksat muhabbet olsun.
Mide dediğimiz bir torba,
İçine ne atarsan onla doyar;
Amma bir noksan var ki!
Onu anlatmak zor işte:
Sen yoksun.
Bu mükemmel sofrada
Karşımda sen olmalıydın,
Birlikte yudumlamalıydık çayı,
Birlikte bölmeliydik ekmek kokan ekmeği,
Domatesin biri senin olmalıydı;
Önce kim dökecek diye tuzu
Tartışmalıydık seninle,
Ama yoksun işte..
Ben yine,
Her zamanki gibi sen yanımdaymış sayarak
Buram buram ekmek kokan ekmeği bölüp sana uzatacağım
Peyniri bölüp sana ikram edeceğim,
Domatesin birini uzatacağım,
Kalbini kırarım korkusuyla
Tuzu önce domatesine ben katacağım.
Çayını dolduracağım biraz açık
İçine tek şeker atacağım,
Kolumu başının altına koyup
Serdiğimiz naylon kilime uzanacağım,
Bulutların dansını seyredeceğim gönlümde huzur
Aşktan bahsedeceğim
Hani şu geç bulduğum,
Hep beklediğim, hep sevdiğim
Bir kördüğümmüşçesine çözemediğim;
Ama
Bir gelişte senin çözdüğün
Aşkımı anlatacağım sana,
Sonra keyifleneceğim, sarhoş olacağım
Hep sevda türküleri söyleyeceğim.
Sonra belki bir yağmur damlası,
Belki bir gözyaşı uyandıracak beni
Etrafta seni arayacağım,
Sen yoksun yine,
Bulmuşken seni
Yine sensiz soframı toplayacağım.
03/12/2006