Bak gökyüzü karardı işte, Bir karanlık geceyide sensiz kucakladım! Sensiz fısıldadım ölümü karanlığın kulağına, Bir gece daha bitecek gözyaşlarımla ve yine bir sabahı bensiz senle karşılayacağım, Güneş o güzel yüzünü gösterecek ve senin suretini göreceğim yine her güzel şeyde.. Gün yine akacak belki ama saat yine işleyecek ama! (sen) olmadan olacak hepsi ve her saniye 'sen sen' diye atacak! yine çıkacağım sokaklara koşarak geldiğim hani senin yanına.. İşte o sokaklara fakat bu sefer farklı bir şey olacak, Arkamda o yollarda ıslaklıklar olacak..Ne diye sorma? Biliyorsun çünkü her damlada sen olduğunu.. Ve gün devam edecek acıyla.. o sokaktan çıktığımdan seninle buluştuğum yere geleceğim..Aşk mekanımıza..Bu sefer suretim gülmeyecek oturacağım.. Etrafa bakacağım seni arayacak yine gözlerim.. Derdimi soracaklar belkide kimse bilmeyecek derdimin sen olduğunu.. Her an çıldıran bir çocuk olacağım işte, her an ağlayan bir çocuk! Bugün yine bitmek üzere bu sefer benle karşılayacağım geceyi.. Hani demiş yani Nazım hikmet ben sensizde yaşarım ama senle bir başka yaşarım bende diyorum ki.. Sensiz geldim senle yaşadım, sensizliği öğreniyorum... Sensiz bir günü öğreniyorum.. Acıyla da olsa sensizliği öğreniyorum..
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta